خلوتگاه من

بنام اهورا که هرچه دارم از اوست 

این روزا حالم زیاد خوب نیست 

شاید درگیرم شاید غم دارم ولی نه هنوز پایدارم من وایمیستم من نمیبازم 

دلم از دست عالم و ادم گرفته از همه گله دارم 

من از زندگی گله دارم ولی یقه کی رو بگیرم به کی بد بگم 

خداوندا کجایی ؟؟؟

ای اهورای من تمام زندگیم از تو هست ولی الان کجایی 

همیشه حس نزدیکی دارم بهت فقط کمک کن نبازم فقط همین 

دلم گرفته از دست مردم خواب که تو خواب غفلت هستن 

دلم گرفته از همه از همه از فردا هایی که تو مغزمه 

فکر میکنم دیگه شاید نیاد امیدوار تر میشم 

فصل رهایی واسه من کی میرسه که وقته رهاییه من از این قفسه 

یاور  همیشگی من  در گوشم میخونه :

روز ها را

چه غريبانه به شب رسانديم

فرياد را در سينه خفه کرديم و اشک را خوراک روز و شب

چه سخت است درد گريستن

و بر زبان هيچ نگفتن و تکيه گاهي محکم را از دست دادن

دلم گرفته 

.....